sen bakma kervanımın yüküne
ne kahırlar, ne sevdalar taşıdım
bazen toprak
bazen taş idim
ayırdım hepsini bir yana
yana yana
ben, yoluna koyulan baş
yüreği yanan ateş
gözlerinden süzülen yaş idim sevgilim
*
sen bakma kervanımın yüküne
ağırdır, bilirim
sen de bilirsin
senden ötesine sağırdır
gönül bu; hâyâl kurar, düş kurar
çöllerde gezinir, serap görür
o serap cisminde hayat bulur
yolunda yoldaş olur
zaten evveliden beri ben sana eş idim sevgilim
*
sen bakma kervanımın yüküne
bu yük bana güç verir
canıma can katar
ömrüme ömür verir
bu yük ilhamın perisidir
meyhanede dem olur
kandilde cem
sen yoksan harap olur
kırma beni
her seher pencerende öten kuş idim sevgilim
*
sen bakma kervanımın yüküne
yolda katılan da olur
çekemeyip çekilen de olur
kolay değildir, belâlara direnmek
ve bir ömre ortak olmak
şükür, direndik, direnebildik
yıllar yorsa da utandırmadı
bir olabildik
birlik olabildik
birlikte olabildik
ben zaten, kapına kapağı atmış idim sevgilim
*
sen bakma kervanımın yüküne
bazen yolda düzülür
bazen pusu kuran olur
yolu kesen
bıkıp usanan olur
giden gider, kalan kalır
o kalan hep sen olursun
kahrı zordur şairin
yükü yükleyeni ben, çekeni sen olursun
çünkü sen, bu kervanın onurusun
seni ben yüreğime çoktaaan katmış idim sevgilim
İstanbul, 18 Temmuz 2020