Corona, meydana çıktı çıkalı, dünya dertli oldu,
En çok da o, dünyanın derdi oldu.
*
Ye,
İç,
Yat,
Kalk,
Korona...
*
Üzül,
Sevin,
Kız,
Öfkelen,
Korona...
*
Sıkıl,
Patla,
Çatla,
Kafayı ye,
Korona...
*
"Psikolojim bozuldu" deyiver, Korona...
Şu Korona,
bir anda öyle bir şöhret oldu ki onu tanımayan da ondan korkmayan da yok.
*
Çocukken "Öcü geliyor!" denilip evlere kaçar,
korkudan pencerenin perdesini bile açmazdık.
Şimdi de dünyayı,
Korona öcüsü sardı ve insanlık korkudan balkona çıkamıyor.
*
Ha!
Kimileri de "Öcü-möcü yok!
Bunlar da amma korkak!" diyerek umursamazmış görünseler de umursamak lâzım,
umursamak!
Olan cana oluyor çünkü!
*
Diyelim ki öcü bize gelmedi,
Ulaşmadı,
Veyahut da bizi teğet geçti (Hani keşke öyle olsaydı ya, olmadı işte).
O zaman da; derin bir nefes alıp, rahatlardık hep birlikte ve:"Alarm bitti." der,
sonra da insan kaybı vermemiş olmanın özgüvenini yaşardık millet olarak.
Böyle bir güzelliği yaşamak ne de güzel olurdu öyle değil mi?
Ne var ki yaşayamadık işte!..
*
Aynı mavi gökyüzünün altında,
Sarı renkli güneşin aydınlığında,
hep beraber aynı korkuyu yaşıyoruz!
Düşündüm de -denileni harfiyen yapıyorsam-
"ben niye korkayım." diyorum,
kendi kendime?"Evde kal,"
"Kendini izole et,"
"Kişisel mesafeni koru,"
"Maske tak."
*
Bu şekilde Korona'ya meydan okunuyorsa, korkmanın âlemi yok?
Zaten bir aya yakın öyle yapıyorum.
14 Mart'ta Almanya'dan geldim ve evde kalmaya başladım.
Kendimi izole ettim.
Maskemi takıyorum.
Evde -aile efradıyla- kişisel mesafemizi koruyoruz.
O zaman tedirgin olmamı gerektiren ne var?
Bence yok!
*
Sayın Sağlık Bakanı, -dolayısıyla da Bilim Kurulu da- öyle demiyor mu?
"Evde kal,Kendini izole et,Kişisel mesafeni koru,Maske tak." diyor.
*
Tamam!
Ben bunların hepsini yapıyor, moralimi de bozmuyorum Niye?
Geri kalanını 'sağlık çalışanlarımız tekmili birden' yapıyor da ondan.
O zaman, 'TEHLİKE GEÇTİ'ye kadar, hep beraber teyakkuzdayız.
*
Ben inanıyorum, yarın güneşli günler doğacak!..