"Ve biraz da olmakla ilgili bir şey"
Yaşamak diyoruz!
"Ve biraz da olmakla ilgili bir şey." Bir arkadaşım böyle diyor.
Bunu düşünüyorum!
Olmak ve olmamak!
Düşündükçe var oluyoruz!
Kimisi için olmak sadece nefes almaktır.
Kimisi içinde o nefesi nasıl aldığının farkında olmaktır.
Farkındalık! Nasıl da değerli bir olgudur. Çok ama çok değerlidir. Çünkü farkında olmak da, var olmanın temel taşlarındandır.
*
Ama İnsan fark ettikçe acı da çeker.
Olmanın ağır yüküdür bu farkındalık, fark ettikçe kendimiz olma, var olma mücadelemiz artar.
Olmak, fark etmek, kendin olmak bir bütündür.
Biz ne kadar bütünüz?
Olanların çoğunluğu hep sisteme bağımlıdır. Olanlar hep aynı şeylerin tekrarı olduğundan, bizler olmak istediklerimizden de vazgeçiyoruz ya da uzaklaşıyoruz. Bazen de başka oluyoruz... Bunlar da bizi eksiltiyor, yanlışlar yaptırıyor, azaltıyor, yalnızlaştırıyor, ürkütüyor ve olmadıklarımızı da çoğaltıyor.
Sonra bir bakmışız birikmiş koca bir yığın olmadıklarımızla baş başayız.
Ve tam da burda yok oluş başlıyor.
Kayboluyoruz!
"Olmak ya da olmamak işte bütün mesele bu" derken, Shakespeare bile olmanın ne kadar zor ve ağır bir yük olduğunu, bu iki kelimenin içerisine ne güzel de sığdırmış.
Bu hayatta olmanın bir bedeli vardır.
Sonuç olarak, istediğimiz kadar istediğimiz olmak en güzelidir...Kimseye bir şey olma borcumuz yok fakat kendimize kendimiz olma borcumuz var.
Bilmem anlatabildim mi?
