İstanbul Silivri'de faaliyet gösteren Yelkenci Tekstil, yaşadıkları baskı ve usulsüzlüklere karşı Hak-İş'e bağlı Öz İplik İş Sendikası'na üye olan işçileri işten çıkarttı.
İşçiler "verilen işleri kasıtlı olarak yapmama" sebebine dayanan Kod-49 ile işten çıkarıldıkları için ihbar tazminatı, kıdem tazminatı, işsizlik maaşı gibi haklarını alamıyor.
Tekstil fabrikası önünde direnişe geçen işçiler, haftalardır işe iade edilmeyi ve sendikal haklarının tanınmasını talep ediyor.
'İsteğimiz insanca çalışmak ve insanca yaşamak'
İşten çıkartılan ve direnişe geçen işçiler İstanbul şube başkanı Bayram Önal 52 gümden beri burada direnişteyiz. Bizler, “Anayasa'nın 51. maddesi uyarınca ‘çalışanlar, önceden izin almaksızın sendikalar ve üst kuruluşlar kurma, bunlara serbestçe üye olma ve üyelikten serbestçe çekilme haklarına sahiptirler.” Emredici hakka sahibiz. Bu Anayasal hüküm herkesi bağlar. Gelin görün ki işverenler anayasaya karşı bir tutum alıyorlar. Biz yasalara göre kurulmuş ve iş kolunuzda yetkili bir sendikayız. Anayasal bir hakkın kullanımından daha doğal ne olabilir?
Ama öyle olmuyor. Sendika adı anan işçiler en olmadık, yalan ve iftiralarla onur kırıcı sebepler uydurup işçileri acımazsızca kapının önüne koyuyorlar. Mesala, Yelkenci Tekstil'de çalışan işçilere mobbing uygulama, maaşların bir kısmını elden ödenmesi ve haklarının karşılanmaması, çocuklu kadınların kreş ihtiyaçları yasaların ve iş güveliği normlarına uymuyor. Makine aralarında çocuklar geziniyor. Sosyal haklar nerdeyse hiç yok, fazla mesai haklarına el konuyor. Oysa yasalar işçi işveren hukukunu düzenlemiş. Karşılıklı çıkarları gözetmek için sendikal örgütlülüğü anayasal güvenceye almış. Biz bunların hiçbirinde yararlanamıyoruz. Ayrıca Yelkenci Tekstil bir çok uluslararası markalara fason tekstil ürünü dikiyor. Uluslararası markaların sözleşme standartlarında uymuyor. Onlara karşı hile yapıyor. Bu standartlardan biri de sendikal haklardır. Sonuç itibarıyla işçiler sendikaya üye olmaları halinde ve sendikal mücadeleleri nedeniyle işten atıldılar. İçeride bir çok keyfi uygulama var. Yine istedikleri gibi ücret taktir ediyorlar.
"Bizim isteğimiz sadece insanca yaşamak için anayasal hakkımızı kullanmak” diyen Önal, taleplerini şöyle aktardı:
"Sendika kabul edilsin ve toplu iş sözleşmesi yapılsın. Usulsüzlüklerin önüne geçilsin, baskı ve mobbing son bulsun, kimseye hakaret ve tacizde bulunulmasın, yemekler düzeltilsin. İçerde 90 günden bile daha fazla yıllık izini olan arkadaşlarımız var ama bu izinleri bile kullandırmıyorlar. Bizim isteğimiz insanca çalışmak ve insanca yaşamak."
'Tuvalete gittiğimiz zaman bile göz hapsi'
Benzer sorunlar nedeniyle sendikaya üye olduğunu ve sendikal faaliyet yürüttüğünü ifade eden Gülşah Eroğlu, "Tuvalete gittiğimiz zaman bile göz hapsindeyiz, bizi tuvaletten bile çağırdıkları oluyor. Eğer ustaya yakın değilsen seni düşük maaşla çalıştırıyorlar. Biz sadece hakkımızı istiyoruz" dedi.
Sendika üyeliğinin anayasal bir hak olduğunu vurgulayan Eroğlu, "Sendikaya üye olduğumuz için bizi Kod-49 ile tazminatsız işten çıkarttılar" dedi. "Verilen işleri kasıtlı olarak yapmama" iddiasıyla işten çıkartıldığını hatırlatan Eroğlu, sendika üyeliği öncesinde böyle bir konunun gündeme gelmediğini vurguladı.
Öz İplik İş İstanbul Şube Başkanı Bayram Önal, “Tüm işçileri, emekten yana olan duyarlı tüm yurttaşları, demokratik laik sosyal ve hukukun üstünlüğü ilkesini savunan herkesi dayanışmaya çağırıyoruz. Bu gün bizim anayasal haklarımız yok sayılırsa, yarın herkesin başına her şey gelebilir.”