Bu sabah sevgisini kanatlarına takarak ürkek bakışlarla süzülüp, sıcak adımlarla pencereme konan misafirlerim vardı. Kahvaltımızı birlikte yaptık. Ben içeride, Onlar dışarıda. Ben özgürlüğe bakan, Onlar özgürlükten bakan. Ben ışığa yüz çevirip göz süzen, Onlar ışığa kanat çırpan.
Doyumsuz kahvaltımızın sayılı dakikaları ne kadardı bilmem ama sayılamaz bir zamandı benim için. Sonra birer birer süratle kimi karşı çatının üstüne, kimi vapurların eşliğine kimi de başka yöne doğru yöneldiler. Sadece içlerinden biri onlardan ayrışıp yalnız takılan bu martı kalarak misafirim olmaya devam etti.
Bir de kanatdaşlarından ayrışıp onların biraz uzağında yalnız eda eden bir Martı vardı. Martı ile benim aramızda saydam bir camdan başka bir şey yoktu. Aralı camdan hafif uçuşan perdemin onu ürkütmemesi için olabildiğince açmıştım. Böylece perdem ile birlikte ben de hareketsiz kalınca o da kalmaya devam etti penceremde. Benim penceremi gören diğer dairelerden İçeri bakan gözler Martıların gözleri kadar masum olmayabilirdi ama olsundu anda yaşadığım bu güzellikte doyasıya kalmak paha biçilemez, değeri ölçülemez zenginlikteydi.
Kendime olan yolculuğumda özgürce süzülürken görünen bir martı vardı bir de ben. Görünmeyen ise kendimde gördüklerimdi. Baktığım penceremden özgürlüğün dayanılmaz manevi yolculuğunda bir maddi pencere, bir gönül pencerem bir de fikri pencerem vardı.
Değerli dostlarım yaşamın içerisinde fiilen yaşadığımız haller fark ederek/etmeden görmeden yaşadıklarımızdır. Bunun yanı sıra görerek yaşadıklarımızı zaten uzun uzun hatırlatmaya gerek yok. Benim dikkatlerinize anımsatmak istediğim görünmeyende görmeye gayret ettiğimizde içimizdeki beni açığa çıkararak bizi besleyenlerin çok yakınımızda olduğunu fark etmemizdir.
Hepimizi birer bireyiz ve hepimizin etten kemikten birer bedenimiz ve omuzlarımızın üzerinde taşıdığımız bir başımız
var. Onurla, mutlulukla aklı hür, vicdanı hür, fikri hür kılan mekanizmamızı bu başımızın en üst bölümünde beyin denen organımızda taşırız. Beynimizin donanımını ne kadar zenginleştirip beslersek ve bu beslenmişlikte özgür kılarsak o kadar öze yaklaşır bir’de bütünleşiriz.
Ruhumuzun Penceresinden Bakma Sanatımızda; gönül penceremizi, akıl penceremizi, duygu pencerelerimizi açık bıraktığımız kadar güzelleşip, güzelliklerde çoğalabileceğimiz özgür yürekler diliyorum. Bir sonraki yazılı sohbetimizde buluşup çoğalmak üzereYağlıboya resmimin görselini, ‘‘Güfte Renginde Şiir Ritminde’’ Kitabımdan bir şiirimi ve Youtube’da yayımladığım ( Al eline dilli sazı – Halk kızı
https://www.youtube.com/watch?v=Wn-LKVF7_-8 )
şarkımı güzel gönüllerinize bırakıyor, sevgimle selamlıyorum.
*
Değerli dostlarım, sizlerle iki ayrı Duyuru/ Davetimi paylaşmak isterim.
- 22 Nisan 2024, Saat 13:00 ile 18:00 arası, Barış Manço Kültür Merkezi’nde, Sunumunu ben Perihan Koca ve Ertuğrul Kalafat beyin yapacağı, birçok şair, aşık, ozan, yorumcu ve ses sanatçısının yer alacağı, TURAN Şiar ve Ozanlar Platformu çatısında ‘‘SAZIN TELİNDEN SÖZÜN DİLİNDEN’’ Etkinliğimizde gerçekleştireceğiz. Adres: Caferağa Mahallesi, Nailbey sokak, Kadıköy/Moda – İstanbul
- 20 Nisan 2024, Saat: 13:00 - 16:00 Tarihinde benim de (Perihan Koca) şiirimle yer alacağım, Salih & Rabia Ece Aydoğdu Çiftinin hazırlayıp sunacağı, ölümünün 76. Yıldönümünde İKSED Tarafından düzenlenen, Şiirleriyle
Sabahattin Ali’yi anma etkinliği Adres: Perpa Ticaret Merkezi B - Blok, Kat: 13 Mithat Yümlü Konferans Salonu ŞİŞLİ – İstanbul
*
Merak eden dostlarım için NOT: Penceremde kalan Martı cam'ı delip geçen gözleriyle tetikteydi. Elimi uzattım an'ı ölümsüzleştirmek üzere ama iri cüssesinde saklı hassasiyeti buna izin vermedi. Beyaz süzülüşündeki kanat açışı dokunacağım kadar yakındı. Sevgimi Martı'nın kanatlarına taktım, sizlere ulaştırsınlar diye.
Bu sabah gelen Martı ve beni yıllar öncesine rutin Vapur yolculuklarımdan birinde Vapur'la birlikte kanat çırpan Martı'nın sessizce hayal dünyamda yarattığı esintiyle doğan mısralarıma götürdü.
*
MARTI VE BEN
*
Çığlıkların çığlığıma karışır
Senin sesin duyulurken,
Benimki bende kaybolur.
Sen Yaşamla yarışırken,
Ben kendimi kovalarım.
Sen kanat takıp uçarken,
Ben duygularıma kanat takarım.
Sen yukarıdasın, gözün aşağıda,
Ben aşağıdayım, gözüm semada.
Ne çok zaman olmuş, ne çok!
Martıların kanatlarında ruhuma kanat takmayalı
Ve, ne çok zaman olmuş tek kanatla uçarken
Özgürlüğün ruhunda çoğalmayalı…
(03.01.2004 Kadıköy Vapuru)
*
Perihan KOCA
Twitter & Facebook & Instagram & Pinterest
