Bugün her günümüzden faklı bir şey yapalım kendimize. Belki her gün yaptığımız belki yaptığımızı fark etmediğimiz, belki de farkında olup da adını koyamadığımız bir şey. Bir şey yapalım bugün yüreğimizdeki o ilahi aşkla. Birlikte uyanalım bugün aydınlık sabahlara
Bugün dünde kalan anılarımızın özünden, yitip giden değerlerimizin izinden, yarını umut eden yüreğimizin ta içinden, içimizdeki çocuğun elinden tutarak bir şey yapalım.
Sevdiklerimizden yana yaşadığımız; dünde kalan hataları, kaybetmişlikleri, göçüp gidenleri, üzüntüyle neşemizi solduranları yani anı sandığımızda saklı duran hüzünlerimizi sormadan, sorgulamadan, yargılamadan, ders çıkararak, tamir ederek, düzelerek, düzelterek bir şey yapalım.
Diyelim ki; yaşamımızdan yapraklar koparan hüzünleri iyi ki yaşamışım. Eğer yaşamasaydım nasıl kopan yaprak toprağa iner, köklerde yeni doğacak umutları gübresiyle beslerdi. Nasıl hüznü tatmadan neşeyi yaşardık. Nasıl ömrümüze ömür katan güzelliklerin varlığını bilirdik.
Nasıl bilirdik ki ne beyazın ne de siyahın tek başına bir anlam taşımadığını. Değer katan yaşanmışlıkların renkleriyle, donanmış renkliliklerimizin çoğalmasıyla Siyahın ve Beyazın değer kazandığını. Yan yana geldiklerinde birbirlerini açığa çıkardıklarını. Nasıl bilebilirdik ki yaşamasaydık, nasıl!
Bugün kendimize bir şey yapalım. O bir şey öyle bir şey olsun ki, BİR olmadan BİRLİK olunmaz diyelim. Bir olmadan BİN doğulmaz diyelim.
Her karanlığın sonunda ışık vardır diyelim. Işığa yüzümüzü dönelim ki yüreğimiz aydınlansın, yüzümüz nurla yıkansın, düşüncelerimiz aydınlık fikirlerle donansın, eylemlerle çoğalsın.
Bugün Aşkla uyanalım. Gönlümüzdeki ilahi aşkla, yüreğimizdeki Sanat aşkıyla, umutlarımızdaki dönülmez aydınlık yolla. Bugün, yarınlarımızın kapılarını aralayan ilmin, bilimin keşiflerle donattığı zekâyla uyanalım.
Bugün yarınları bırakacağımız çocuklarımız için, gençlerimiz için kendimize öyle bir şey yapalım ki umutla Uyanalım.
Bugün tarihin kara sayfalarında değil, beyaz sayfalarında renk renk yazılan bir şeyi yapalım Aşkla uyanalım.
İçinde; Sevgi olsun, İlim olsun, Vatan olsun, Bayrak olsun, Umut olsun, Aşk olsun, Eğitim olsun, Bilim olsun, Öğretim olsun, sayamadığımız kadar çok ve tüm güzellikleri taşıyan uyanış olsun.
Geçmişe sırtını dönmeyen, dersler çıkaran, eksikliklerini tamamlayan, Güneşimizi karartmayan, gölgede adaletsizliklerle vicdanları sızlatmayan, yarınları karartmayan, ahlakı onursuzlaştırmayan, bugünü yaşarken yarının bütünlüğünü bozmayan bir uyanışla UYANALIM.
''Yarınlarımızın, bugünümüzü karanlığa boğanların gölgesini bile sileceği muhteşem dehasıyla aydınlatan atamızın güneşiyle/ umutla, gün güneşle, gözümüz ışıkla, ruhumuz nurla, kalbimiz sevgi ışığıyla/aşkla uyansın''
Değerli dostlarım; sizlerin renkleriyle donanıp, renklilikleriyle çoğalırken her günüme aşkla uyanıyorum. Bendeki bende yolculuğumda renklerle, mısralarla, ritimle boyanmak için bir sonraki sohbetimizde demlenmek üzere can dost yüreklerinize güzelliklerle uyanmalar diliyorum.
‘‘Güfte renginde şiir ritminde’’ Kitabımdan bir şiirimi, Yağlıboya resmimin görselini ve Youtube’da (Seni gördüm büyülendüm – Es Geç https://www.youtube.com/watch?v=6-N90mRebUE ) yayımladığım bir şarkımla veda ediyor, yüce gönüllerinize sevgilerimi, saygılarımı, selamlarımı bırakıyorum.
NOT:
Değerli dostlarım sonsuzluğa uğurladığım canım annemin ebedi istirahati sonrası yaşadığım üzüntü, özlem ve duygusal süreç sonrası nihayet elim kaleme (klavye) uzanacak kadar kendimi toparladığımdan, ara verdiğim yazılarıma devam edebildim.
ARADIM
Âlemin içinde aleme vardım
Seni yok sanarak serde aradım
Kapandı kapılar yitik zamandım
Ben seni sorarak dilde aradım
Hangi yollar çıkar senin yoluna
Kimleri oturttun gönül tahtına
Açılmaz kilitler taktın kapına
Ben seni sanarak elde aradım
Âleme daldığım anlar içinde
Uzanıp dokundum kanlar içinde
Bir nefes olduğum canlar içinde
Ben seni anarak dünde aradım
